"Als je wacht tot je er klaar voor bent,
blijf je waarschijnlijk
de rest van je leven wachten."
blijf je waarschijnlijk
de rest van je leven wachten."
UPDATE NA TOCHT
Deze reis, mijn eerste pelgrimstocht, was zonder meer een fantastische ervaring en deze blog had daar een wezenlijk aandeel in. Ze ontstond uit het idee contact te houden met familie en vrienden, zonder dat ikzelf al te verbonden moest zijn (want alles verliep via SMS, via eenrichtingsverkeer dus). Alhoewel ik het zelf niet kon zien, hoorde ik gaandeweg hoezeer familie en vrienden ervan genoten. En niet alleen de mensen dichtbij me vonden hun weg hiereen, ook talloze voor mij minder bekende mensen hebben mijn tocht uiteindelijk gevolgd.
Voor mijn tocht heb ik geweigerd raad te vragen aan ervaren pelgrims. Deels omdat ik nu eenmaal koppig ben, deels omdat ik op die manier alles avontuurlijk wilde houden. Uiteindelijk ben ik zonder kleerscheuren in Santiago, Porto en terug thuis geraakt, dus op die manier kan het wel. Met het beëindigen van mijn eerste tocht kwam echter niet alleen het idee dat dit zeker en vast niet mijn laatste zou zijn, maar ook het besef dat die eerste tocht toch anders is dan alle anderen die nog zullen volgen. Die spanning, onzekerheid en, ja toch wel in mijn geval, stress die zal je bij een volgende tocht minder of niet meer voelen, bedacht ik me. En laat, als ik er op terugdenk, dat nu net hetgeen zijn dat die eerste tocht onvergetelijk maakt.
Na mijn tocht namen verschillende mensen die mijn blog hebben gevolgd contact met me op. Omdat ze overwogen of beslist hadden ook op pad te gaan. Omdat ze nog vragen hadden. Mijn droom was in vervulling gegaan en nu mocht ik voelen hoe leuk het is anderen te helpen die van hun te verwezelijken. En ik merkte ook dat dit een ideale manier was om dat fantastische onzekere gevoel van je eerste tocht opnieuw te beleven. En al gauw bleef het niet enkel bij vragen uit mijn directe omgeving of via mijn blog, want korte tijd daarna werd ik vrijwilliger bij het Infopunt van het Vlaams Compostelagenootschap en was ik ook af en toe op hun Infodagen te vinden. En zo werd pelgrims (in spé) op het juiste pad zetten mijn dierbaartse hobby :)
Mocht je na het lezen van deze blog nog vragen hebben, maakt niet uit wat, dan kan je ze me altijd op één van de volgende manieren stellen en dan probeer ik je zo snel mogelijk te antwoorden:
Deze reis, mijn eerste pelgrimstocht, was zonder meer een fantastische ervaring en deze blog had daar een wezenlijk aandeel in. Ze ontstond uit het idee contact te houden met familie en vrienden, zonder dat ikzelf al te verbonden moest zijn (want alles verliep via SMS, via eenrichtingsverkeer dus). Alhoewel ik het zelf niet kon zien, hoorde ik gaandeweg hoezeer familie en vrienden ervan genoten. En niet alleen de mensen dichtbij me vonden hun weg hiereen, ook talloze voor mij minder bekende mensen hebben mijn tocht uiteindelijk gevolgd.
Voor mijn tocht heb ik geweigerd raad te vragen aan ervaren pelgrims. Deels omdat ik nu eenmaal koppig ben, deels omdat ik op die manier alles avontuurlijk wilde houden. Uiteindelijk ben ik zonder kleerscheuren in Santiago, Porto en terug thuis geraakt, dus op die manier kan het wel. Met het beëindigen van mijn eerste tocht kwam echter niet alleen het idee dat dit zeker en vast niet mijn laatste zou zijn, maar ook het besef dat die eerste tocht toch anders is dan alle anderen die nog zullen volgen. Die spanning, onzekerheid en, ja toch wel in mijn geval, stress die zal je bij een volgende tocht minder of niet meer voelen, bedacht ik me. En laat, als ik er op terugdenk, dat nu net hetgeen zijn dat die eerste tocht onvergetelijk maakt.
Na mijn tocht namen verschillende mensen die mijn blog hebben gevolgd contact met me op. Omdat ze overwogen of beslist hadden ook op pad te gaan. Omdat ze nog vragen hadden. Mijn droom was in vervulling gegaan en nu mocht ik voelen hoe leuk het is anderen te helpen die van hun te verwezelijken. En ik merkte ook dat dit een ideale manier was om dat fantastische onzekere gevoel van je eerste tocht opnieuw te beleven. En al gauw bleef het niet enkel bij vragen uit mijn directe omgeving of via mijn blog, want korte tijd daarna werd ik vrijwilliger bij het Infopunt van het Vlaams Compostelagenootschap en was ik ook af en toe op hun Infodagen te vinden. En zo werd pelgrims (in spé) op het juiste pad zetten mijn dierbaartse hobby :)
Mocht je na het lezen van deze blog nog vragen hebben, maakt niet uit wat, dan kan je ze me altijd op één van de volgende manieren stellen en dan probeer ik je zo snel mogelijk te antwoorden:
- Via mijn mailadres: eerdekens.thomas@gmail.com
- In een reactie op één van de berichten op deze blog
- Met enige regelmaat ben ik op het Infopunt en de Infodagen van het Vlaams Compostelagenootschap te vinden. Meer informatie over ons Genootschap kan je via de volgende deze link: http://www.compostelagenootschap.be/article.aspx?id=326
